از شیرگیری گوساله چگونه است؟

از شیرگیری گوساله یکی از نقاط چالش برانگیز در پرورش موفقیت آمیز دام های جوان در گاوداری است. برای داشتن یک گله موفق باید به سلامت و رشد مناسب گوساله ها دقت کرد. گوساله های ماده در آینده جایگزین گاوهای شیرده و مولد خواهند شد. گوساله های نر نیز در صورت وزن گیری مناسب می توانند سوددهی قابل توجهی را برای یک مجموعه گاوداری داشته باشند. یافته های علمی نشان می دهند گوساله های ماده ای که رشد بهتر و سالم تری داشته اند در زمان بزرگسالی تولید بیشتر و عمر اقتصادی بهتری خواهند داشت. قطع شیر موفقیت آمیز می تواند به این مسئله کمک شایانی داشته باشد. در این مقاله قصد داریم به روش مناسب قطع شیر گوساله بپردازیم.

اهمیت پرورش مناسب گوساله

همانطور که گفته شد گوساله ها، آینده سازان یک گله هستند. گوساله ها حساس ترین گروه در یک گاوداری اند، بنابراین باید در جایگاه های انفرادی بهداشتی جهت نظارت بهتر نگهداری شوند. همچنین مصرف شیر، آب و خوراک آن ها باید با دقت زیادی به طور مداوم تحت کنترل باشد. معمولأ گاوداران موفق، دقیق ترین و بهترین کارکنان خود را مأمور نگهداری از گوساله ها می نمایند.

راهکارهای افزایش سلامت و کاهش بیماری های گوساله های شیرخوار + فیلم  وبینار

اهمیت قطع شیر مناسب

قطع شیر به معنای تغییر قابل توجه در منبع غذایی مصرفی گوساله است. خوراک مایع که می تواند شیر یا شیر خشک باشد منابع مغذی را به راحتی برای گوساله تامین می کند. در صورتی که خوراک خشک که بر پایه غلات و اندکی علوفه است، برای هضم و جذب مناسب نیازمند توسعه دستگاه گوارش و مصرف انرژی می باشد. بنابراین گوساله ها در هنگام قطع شیر معمولا دچار وقفه در رشد می شوند. گوساله در هنگام قطع شیر باید آمادگی لازم برای مصرف خوراک یا استارتر کافی جهت تامین احتیاجات خود را داشته باشد. در صورتی که قطع شیر در شرایط نامناسبی انجام شود، احتمال کاهش رشد، بیماری یا تلفات گوساله افزایش خواهد یافت.

عوامل موثر بر زمان مناسب قطع شیر

• سن مناسب برای قطع شیر گوساله

سن قطع شیر گوساله معمولأ در سن 8 الی 9 هفتگی یا حدود 2 ماهگی است. سن از شیرگیری گوساله می تواند بسته به شرایط و هدف دامدار در رشد گوساله کمتر یا بیشتر باشد. چرا که برای از شیرگیری، گوساله ابتدا باید به مصرف خوراک خشک و رشد مناسب رسیده باشد. در برخی مواقع ممکن است نیاز باشد گوساله تا سن 10 هفتگی به مصرف شیر ادامه دهد. همچنین برخی دامداران گوساله ها را در وزن و سن بالاتری از شیرگیری می کنند. هدف آن ها رشد بیشتر گوساله و چالش های کمتر در زمان پس از قطع شیر است. حداقل سنی که می توان گوساله را از شیرگیری کرد در سن 42 روزگی یا شش هفتگی است. اما گوساله در این سن با اینکه آغاز به نشخوار کرده، معمولا توان مصرف مناسب خوراک را ندارد و احتمال آسیب دیدن آن بیشتر است. در صورتی می توان گوساله را در 6 هفتگی قطع شیر کرد که بتواند حداقل 1.4 کیلوگرم در روز استارتر را در سه وعده مصرف کند.

• وزن مناسب از شیر گیری گوساله

وزن مناسب از شیرگیری گوساله بیش از 80 کیلوگرم است. معمولأ گوساله در سن 8 هفتگی به این وزن خواهد رسید. وزن گوساله در هنگام تولد بین 42 تا 45 کیلوگرم است. باید گوساله را از زمان تولد تا قطع شیر به طور مرتبط وزن کشی کرد تا در جریان روند رشد آن قرار گرفت.

• مصرف خوراک در هنگام قطع شیر

 مصرف خوراک در هنگام قطع شیر یکی از مهمترین شاخصه هایی است که باید به آن توجه داشت. گوساله تا سن 8 هفتگی باید بتواند روزانه حداقل 1 کیلوگرم استارتر را به مدت سه روز در کنار شیر مصرفی روزانه مصرف کند. استارتر باید از روزهای اولیه در اختیار گوساله قرار گیرد. پروتئین استارتر گوساله باید بین 22 تا 25 درصد باشد تا احتیاجات رشد و سلامتی گوساله را تأمین کند.

استارتر گوساله با کیفیت و خوشخوراک چه ویژگی هایی دارد؟

• روش قطع شیر گوساله

روش قطع شیر گوساله در انجام موفقیت آمیز آن بسیار موثر است. امروزه قطع شیر ناگهانی گوساله به هیچ عنوان توصیه نمی شود. قطع شیر یک رویداد چالش برانگیز در زندگی گوساله است و باید به آرامی انجام شود. چرا که می تواند باعث آسیب جدی به گوساله شود. از عوارض قطع شیر ناگهانی می توان به لیس زدن گوساله های دیگر، گرسنه ماندن گوساله و کاهش رشد اشاره کرد. در یکی از روش های از شیر گیری توصیه می شود گوساله در یک بازه زمانی 7 روزه از شیر گرفته شود. بدین صورت که هر روز نصف روز قبل به گوساله شیر داده شود و پس از هفت روز گوساله به طور کامل از شیر گرفته شود. در روش دیگری غلظت شیر یا شیرخشک مصرفی گوساله به تدریج کاهش می یابد. در این مدت گوساله به تدریج به سمت مصرف خوراک خشک می رود.

انتقال گوساله به جایگاه گروهی

انتقال گوساله از جایگاه انفرادی به جایگاه گروهی نیز مانند قطع شیر یک رویداد تنش زا است. بنابراین این دو مرحله نباید با هم همزمان شوند. توصیه می شود گوساله ها پس از قطع شیر به مدت یک هفته در جایگاه انفرادی بمانند. این کار به پرورش دهنده کمک می کند گوساله را در شرایط تنش قطع شیر بیشتر تحت نظر قرار داده تا از پیشرفت عوارض احتمالی جلوگیری کنند. همچنین از وارد شدن همزمان دو تنش جلوگیری می شود.

از راهکارهای دیگر کاهش تنش قطع شیر و انتقال به جایگاه گروهی که صنعت پرورش گاو شیری جهان به سمت آن رفته است، نگهداری گوساله های بالای یک ماه در جایگاه های دو یا سه راسی است. تحقیقات 15 سال اخیر در برنامه تحقیقات رفتارشناسی دانشگاه برتیش کلمبیا نشان داده است که گوساله هایی که در کنار گوساله های بزرگتر نگه داری می شوند زودتر به سوی مصرف خوراک خشک می روند و شکمبه ی آن ها زودتر فعال می شود. همچنین این گوساله ها در هنگام انتقال به جایگاه گروهی کمتر دچار تنش می شوند و بهتر با سایر اعضا گله سازگار می شوند. اگرچه رعایت بهداشت و سلامت گوساله بسیار اهمیت دارد. معمولا بهتر است گوساله در سن یک ماهگی وارد جایگاه دو یا سه راسی شود.