بیماری های رایج طیور یکی از بزرگترین تهدیدات در مزارع پرورش طیور میباشد که میتواند زیان های زیادی به تولید کنندگان وارد کند. از این رو شناخت آنها و استفاده از راه های پیشگیری از بروز آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله از گروه تحقیق و توسعه شرکت فرتاک به معرفی 5 بیماری رایج طیور و راه های پیشگیری و درمان آن پرداختیم.
5 بیماری رایج در طیور، پیشگیری و درمان آن ها
سلامت و سرحالی پرندگان همیشه در اولویت پرورش دهندگان قرار دارد و مهم نیست که از آن ها برای چه اهدافی استفاده می شود. سلامت پرند های به معنی سوددهی بیشتر است، یعنی هرچه پرنده از لحاظ ظاهری و جسمی سالم تر باشد میزان سوددهی آن برای تولید کننده بیشتر خواهد بود.
برای اینکه پرندگان سالم و عاری از هرگونه بیماری باشند باید نکات مربوط به امنیت زیستی را رعایت کرد و این به این معناست که امنیت زیستی برای ما بسیار مهم است تا بتوانیم پرندگان سالمی را داشته باشیم.
پیش از مطالعه این مطلب مطالعه مطلب زیر نیز میتواند برای شما مفید باشد:
پیشگیری از بیماری های با اسیدی فایر های طیور
4 نوع بیماری اصلی در طیور
بیماری های رفتاری:
اگر طیور رفتار پرخاشگرانه دارند، پرندگان دیگر را نوک می زنند یا بیش از حد پر های خود را می چینند، این ها می تواند نشانه هایی از بیماری های رفتاری در طیور باشد.
طیوری که بیش از حد استرس دارند ممکن است در بعضی از شرایط شروع به خوردن تخم های خود کنند.
برای جلوگیری از این مشکلات باید قبل از شروع به تولید مطمئن شد که گله از تغذیه کافی برخوردار است و گرمای بیش از حد و تراکم بالا در گله و همچنین نکات بهداشتی به خوبی رعایت می شود.
بیماری های تغذیه ای و متابولیکی:
جوجه هایی که در محیط ناسالم زندگی می کنند بیشتر در معرض بیماری های متابولیکی و تغذیه ای قرار دارند. در اثر این بیماری پرندگان ممکن است لنگ شوند، استخوان ها و منقار نرمی داشته باشند و یا اگر تغذیه و تحرک مناسبی نداشته باشند، تولید تخم نیز کاهش پیدا می کند.
بسیاری از این بیماری ها را می توان به راحتی و با مراقبت مناسب از پرندگان درمان کرد، اما گاهی اوقات این علائم می تواند عامل بیماری های زمینه ای دیگر باشد.
بیماری های عفونی:
بیماری های عفونی در طیور می توانند ویروسی، باکتریایی و یا قارچی باشند و از آنجایی که به راحتی از پرنده ای به پرنده دیگر منتقل می شوند، جزء شایع ترین بیماری ها در طیور می باشند.
بیماری های عفونی می توانند بر دستگاه های مختلف بدن طیور مثل دستگاه گوارش، دستگاه عصبی، دستگاه تنفسی، سیستم ایمنی و یا تولید مثل پرندگان و همچنین بر پوست آنها تاثیر بگذارند.
اگر هریک از طیور علائم بیماری عفونی را از خود نشان دادند، باید هرچه سریع تر پرنده بیمار را از سایر پرندگان جدا کرد و درمان را شروع کنیم تا از گسترش بیماری در گله جلوگیری شود.
بیماری های انگلی:
انگل ها می توانند روی بدن یا درون بدن پرنده زندگی کنند و اغلب از طریق تماس مستقیم با سایر پرندگان آلوده، یا شرایط محیطی آلوده منتقل می شوند. از انگل های رایج می توان به کنه، شپش، کک و یا کرم گرد اشاره کرد.
در اکثر مواقع می توان انگل ها و یا علائم آنها را از طریق آسیب زدن به پر، کم تحرکی و یا در مدفوع پرنده مشاهده کرد. کنترل بررسی ماهانه پرندگان از نظر سلامت و همچنین تمیز نگه داشتن محل نگه داری جوجه ها از بروز هر گونه بیماری انگلی در طیور جلوگیری می کند.
شایع ترین بیماری ها در طیور چیست؟
آبله مرغی
علائم: این بیماری می تواند به دو صورت خشک و یا مرطوب باشد. در حالت خشک، در قسمت هایی از بدن پرنده که پر ندارد، ضایعات زگیل مانندی دیده می شود که حیوان طی مدت زمان 2 هفته بهبود پیدا می کند.
در حالت مرطوب، ضایعاتی در اطراف دهان پرنده دیده می شود، همچنین ترشحاتی از چشم پرنده خارج می شود.
درمان: هیچ درمان قطعی برای آبله مرغان وجود ندارد اما معمولا پس از طی چند هفته خود به خود بیماری بهبود پیدا می کند زیرا عامل ایجاد کننده این بیماری ویروس می باشد.
توصیه شده از پرنده های بیمار تا حد امکان مراقبت کرده در صورت امکان و از سایر پرندگان جداسازی شوند، همچنین شرایط بهداشتی و آسایش برای پرنده کنترل شود.
پیشگیری: واکسن های خاصی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان برای بیشتر پرندگان وجود دارد. اگر پرنده ای علائم اولیه عفونت را از خود نشان داد بهتر است زودتر از سایر پرندگان جدا و قرنطینه شود.
در محیط نگه داری پرنده بیمار باید حشرات به خصوص پشه ها را کنترل کرد زیرا آنها می توانند بیماری را از گله ای به گله دیگر انتقال دهند.
برونشیت عفونی
علائم: این بیماری هم مانند انسان در بین طیور رایج و مسری است و می تواند مانند بیماری سرماخوردگی در انسان، از جوجه ای به جوجه دیگر منتقل شود. اگر گله به این بیماری آلوده شود، رشد، میزان تولید تخم، مصرف غذا و آب کاهش می یابد.
همچنین ممکن است ترشحاتی از چشم و بینی پرنده خارج شود و پرنده از لحاظ تنفسی دچار مشکل شود و سخت تنفس کند.
درمان: برای این بیماری درمان زیادی نمی توان انجام داد اما می توان در چند روز اول به پرندگان بیمار آنتی بیوتیک داد تا مطمئن شویم در هنگام بیماری هیچ عفونت دیگری رخ نمی دهد.
پیشگیری: برای این بیماری هم مانند بیماری آبله مرغان چند نوع واکسن برای پیشگیری وجود دارد اما تضمین صد در صد نیست. رعایت نکات بهداشتی و امنیت زیستی و همچنین کنترل جوندگان به کاهش این بیماری کمک می کند.
بیماری مارک
علائم: این بیماری که به آن فلج مرغی نیز گفته می شود، معمولا مرغ های بین 12 تا 25 هفتگی را مبتلا می کند. اگر جوجه توده هایی به شکل تومور در بدن داشته باشد، یا مردمک های نا منظم داشته باشد (که معمولا منجر به کوری می شود)، یا نسبتا فلج باشد، این حیوان احتمالا به بیماری مارک مبتلا شده است.
درمان: با توجه به اینکه این بیماری برای پرندگان نوعی سرطان محسوب می شود، متاسفانه برای جوجه های بیمار نمی توان درمانی قطعی انجام داد. این بیماری مسری است زیرا عامل ایجاد کننده آن ویروس است و زمانی که پرنده بیمار در گله باشد سایر پرندگان را نیز درگیر می کند.
اگر پرنده زنده بماند تا آخر عمر ناقل بیماری خواهد بود، پس بنابراین بهتر است که هرچه زودتر پرنده بیمار از گله حذف شود.
پیشگیری: برای این بیماری واکسن هایی ساخته شده است. پرندگانی که تازه از تخم خارج شده اند را می توان در برابر این بیماری واکسینه کرد تا احتمال بروز عفونت کاهش پیدا کند.
بیماری نیوکاسل
علائم: این بیماری عموما به عنوان یک بیماری تنفسی شناخته می شود و علائم آن به شکل مشکلات تنفسی، ترشحات بینی، تیرگی چشم و کاهش تولید ظاهر می شود. همچنین در پرندگان ممکن است پیچ خوردگی در گردن، فلجی در پاها و بال ها دیده شود.
این بیماری گونه های مختلفی دارد که برخی از آنها از سایر گونه ها کشنده تر است.
درمان: پرندگان بالغ معمولا پس از ابتلا به این بیماری بهبود پیدا می کنند و ناقل نیستند، اما اگر جوجه ها به این بیماری مبتلا شوند، احتمال زنده ماندن آنها کاهش پیدا می کند.
این بیماری هم مانند سایر بیماری ها، برای جلوگیری از هرگونه عفونت باکتریایی دیگر، می توان به طیور چند روز آنتی بیوتیک داد.
پیشگیری: این بیماری عمدتا توسط پرندگان وحشی منتقل می شود، بنابراین واکسینه کردن گله بسیار اهمیت دارد. همچنین توصیه شده است که بهداشت فردی به خوبی رعایت شود، زیرا فرد ناقل می تواند سایر پرندگان را از طریق لباس و یا کفش آلوده بیمار کند.
بیماری کوکسیدیوز
علائم: بیماری کوکسیدیوز یک بیماری انگلی است که به دیواره روده جوجه ها می چسبد و به آنها آسیب می رساند و باعث می شود جوجه مدفوعش شل شود. علاوه بر آن ممکن است جوجه دچار اسهال خونی یا آبکی، کاهش وزن و پرهای ژولیده شود.
درمان: با توجه به این که 6 گونه انگل کوکسیدیوز وجود دارد، ممکن است پرنده نسبت به یک نوع آن مصون باشد اما گونه دیگر را به راحتی دریافت کند و دچار بیماری شود.
مطلب پیشنهادی: درمان خانگی بیماری کوکسیدیوز
می توان برای درمان این بیماری از آنتی بیوتیک ها و یا داروهای ضد انگل استفاده کرد.
پیشگیری: محل نگه داشتن مواد غذایی، محیط نگه داری پرنده و قفس ها باید تمیز و خشک باشد که به جلوگیری از گسترش بیماری کوکسیدیوز کمک می کند. استفاده از خوراک استارتر برای جوجه های واکسینه نشده یا افزودن مکمل های پروبیوتیک به غذای آنها، راه دیگری برای کمک به کنترل این بیماری می باشد.
کاهش آلودگی خوراک
آلودگی های خوراک یکی از راهکارهای انتقال بیماری های عفونی است. با استفاده از ضد عفونی کننده پودری خوراک می توان در راستای کاهش آلودگی خوراک اقدامات اساسی را انجام داد.
