چرا اشتهای مرغ کم است؟
چرا مرغ ها غذا نمی خورند؟ چرا اشتهای مرغ کم است؟ چه چیزهایی اشتهای مرغ را افزایش می دهد؟ این سوالات را پرورش دهندگان مرغ ها معمولا دنبال می کنند.
کاهش مصرف خوراک مرغ نشانه چیست؟
کاهش مصرف خوراک یکی از نشانه های اولیه بیماری در مرغ ها است. همچنین پرورش دهندگان به دنبال این هستند مرغ غذای بیشتری مصرف کرده و رشد یا تولید بیشتری داشته باشد. در این مقاله قصد داریم به عوامل کاهش و افزایش اشتهای مرغ بپردازیم.
عوامل مصرف خوراک در مرغ ها و سایر طیور
خوراک مصرفی طیور به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله رنگ، بافت، جنبه های تغذیهای، دمای محیط، وضعیت چرخهی تولید مثل، سن، اندازه و طعم خوراک. حس چشایی به منظور اطمینان از مصرف کافی مواد مغذی و همچنین اجازه دادن به پرنده برای انتخاب مواد دلپذیر و دور ریختن آنهایی که ناخوشایند یا سمی هستند، حائز اهمیت میباشد
مصرف آزادانه ی خوراک عامل مهم تعیین کننده ی مقدار مواد مغذی است که پرنده از جیره در صورت دسترسی آزاد به غذا، دریافت میکند. مصرف خوراک داوطلبانه در حیوانات مزرعه بسیار پیچیده است و به شدت توسط محور مغزی-روده ای و از طریق سازماندهی توسط هیپوتالاموس تنظیم می شود.
ارتباط متقابل بین هیپوتالاموس و دستگاه گوارش تضمین میکند که تعادل انرژی حفظ شود. به طور کلی، دو گروه اصلی نورون‌ها وجود دارند که سیگنالهای دریافتی از وضعیت تغذیه را ادغام کرده و از طرق هیپوتالاموس بر اشتها تاثیر میگذارند
روده علاوه بر عملکرد اصلی خود به عنوان یک اندام گوارشی و جذبی، نقش مهمی در تنظیم کوتاه مدت مصرف خوراک از طریق هورمون هایی مانند کوله سیستوکینین و گرلین دارد که سیگنالهای مربوط به غذا را به هیپوتالاموس منتقل میکند. مواد تشکیل دهندهی جیره میتوانند ارزش غذایی خوبی داشته باشند اما طعم آنها متفاوت باشند.
استفاده از فرآورده های جانبی با منشاء حیوانی مانند پودر خون یا پودر پر میتواند بر طعم جیره تاثیر بگذارد و مصرف خوراک و در نتیجه رشد یا تولید تخم را کاهش دهد. حس چشایی در طیور به خوبی توسعه نیافته است، با این حال، نشان داده شده است که با اینکه آنها تنها 24 جوانه ی چشایی برروی زبان خود دارند، قادر به تشخیص طعم شیرین، شور و ترش هستند.
در مطالعات انجام شده با شیرین کننده ها به این نتیجه رسیدند که طیور تفاوت در طعم و مزه را تشخیص میدهند و غذا را به ترتیب اولویت زیر مصرف میکنند: آسپارتام، ساخارین، اسید سیتریک و کینین. از مطالعات انجام شده میتوان چنین نتیجه گرفت که تحریک اشتهای طیور، تعداد روزهای پرورش را کاهش میدهد. فاکتورهای ضد تغذیهای موجود در خوراک نیز بر اشتها موثرند، برای مثال، کنجاله ی کانولا دارای 4/1% سولفات است که سبب کاهش مصرف خوراک و وزن پرنده میشود . دمای محیط نیز بر مصرف خوراک تاثیر میگذارد، به طوری که افزایش دما باعث کاهش مصرف خوراک، کاهش رشد و افزایش ضریب تبدیل خوراک در جوجه های گوشتی میشود گزارش کردند که افزایش تراکم جوجه ها در سالن سبب کاهش مصرف خوراک و در نتیجه کاهش وزن بدن میشود.
تحقیقات نشان میدهند که پاسخ تغذیه ای در حیوانات تحت تاثیر غلظت فسفر جیره قرار میگیرد. اخیرا در جوجه‌های گوشتی، چندین محقق کاهش شدید مصرف خوراک در پرندگانی را گزارش کرده‌اند که با جیرههای غذایی با کمبود فسفر جیره تغذیه میشوند. با این حال، علت کنترل بالقوه ی تنظیم کنندههای اشتهای مرکزی و محیطی توسط فسفر خوراک ناشناخته باقی مانده است و نیاز به بررسی دارد. با این حال نتایج تحقیقات ادریبیگب و همکاران که به تازگی منتشر شده است نشان داد که یک رابطه ی قوی بین تنظیم اشتها در جوجه های گوشتی و کمبود فسفر جیره وجود دارد.
اثرات مایکوتوکسین ها و توکسین بایندرها بر مصرف خوراک در مرغ
مصرف مواد غذایی و خوراک های آلوده به مایکوتوکسین منجر به کاهش جذب مواد مغذی، عملکرد ضعیف، سرکوب سیستم ایمنی، باقی ماندن در فرآورده های دامی و افزایش حساسیت به بیماریهای عفونی و انگلی میشود و باعث ایجاد مشکلات جدی تولید مثلی میگردد که منجر به زیانهای اقتصادی در صنعت طیور خواهد.
مقاله مایکوتوکسین ها و راه های مقابله
در آزمایشی گزارش کردند که مصرف خوراک در جیره های حاوی 1 میلی گرم آفلاتوکسین B1 کاهش یافت. اثرات نامطلوب آفلاتوکسینها بر مصرف غذا، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک احتمالا نتیجه ی بی اشتهایی، بی میلی و مهار سنتز پروتئین و لیپوژنز است. محققان بر این باورند که کاهش مصرف خوراک به دلیل کاهش اشتها در جوجه ها به دلیل اختلال در متابولیسم کبدی ناشی از آسیب به بافت کبد توسط آفلاتوکسینها است. اختلال در پاسخ‌های کبدی و مکانیسم‌های استفاده از پروتئین و چربی ممکن است بر عملکرد، رشد و سلامت کلی جوجه‌ها تاثیر بگذار.
توکسین بایندر چه اثری بر مصرف خوراک دارد؟
پیش از مطالعه این بخش، مطالعه مطلب روبرو توصیه میشود : مقاله توکسین بایندر چیست؟
مطالعات درون و برون تنی نشان داده اند که بنتونیت سدیم طبیعی قدرت جذب بالایی برای آفلاتوکسین B1 از محلول آبی دارد. توکسین بایندرها به منظور افزایش هضم مواد مغذی با حذف متابولیتهای سمی و افزایش تولید ترشحات ضروری پانکراس برای هضم مواد مغذی موجود در جیره‌ها، در جیره‌ها گنجانده میشوند.
گنجاندن توکسین بایندرها و پری بیوتیکها در جیره ی جوجه های گوشتی تجاری میتواند به طور قابل توجهی اثرات نامطلوب آفلاتوکسین بر عملکرد در طول دوره ی رشد و پایانی را کاهش دهد. بایندرهای موجود در جیرههای آلوده به آفلاتوکسین سبب افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن بدن و همچنین کاهش ضریب تبدیل غذایی شدند آفلاتوکسینها متابولیتهای سمی در کبد تولید میکنند که از سنتز پروتئین جلوگیری کرده و در نتیجه منجر به بی اشتهایی میشود.
در آزمایشی مشخص شد جوجه های تغذیه شده با 200 میلیگرم در کیلوگرم جیره آفلاتوکسین B1 عملکرد رشد ضعیفی را به خصوص در مراحل اولیه ی زندگی نشان دادند. این اثرات نامطلوب آفلاتوکسینها ممکن است با اختلال در کبد، عملکرد سیستم ایمنی، التهاب اندامهای ایمنی و سد روده مرتبط باشد. در این آزمایش استفاده از توکسین بایندر به میزان 2 گرم در کیلوگرم جیره، توانست بهطور قابل توجهی با نتایج منفی ناشی از آفلاتوکسین مقابله کند، به طوری که اختلالات کبدی و سرکوب سیستم ایمنی را کاهش داد، عملکرد سد مخاطی روده را بهبود بخشید و سلامت روده را ارتقا داد. اثرات مختلف جاذب های سموم بر عملکرد تولیدی پرنده ممکن است تا حد زیادی بسته به غلظت بایندرها و آفلاتوکسین و نژادهای طیور متفاوت باشد.
دو محصول A-Guard و A-Guard Plus شرکت فرتاک توکسین بایندرهای 4 و 8 جزئی هستند که قادرند با طیف وسیعی از مایکوتوکسین ها مقابله نمایند.
تاثیر اسیدی فایر بر بهبود اشتهای مرغ
مطلب روبرو پیش از مطالعه این بخش توصیه میشود: مقاله اسیدی فایر
استفاده از اسیدهای آلی در جیره ی طیور در طول سالها توجه زیادی را به خود جلب کرده است و مزایای آنها بر سلامت روده، قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد رشد مستند شده است. انگیزه ی اولیه ی استفاده از اسیدهای آلی در جیره ی طیور، محافظت از خوراک در برابر آلودگی میکروبی و فساد از طریق اسیدی شدن بوده است و از نظر تئوری، آنها باید قادر به کاهش pH دستگاه گوارش پرندگان باشند.
پیشنهاد شده است که کاهش pH دستگاه گوارش به دلیل گنجاندن اسید آلی ممکن است جذب مواد معدنی و قابلیت هضم پروتئین را از طریق افزایش فعالیت پپسین افزایش دهد. استفاده از اسیدی فایر (مخلوط اسید فرمیک، پروپیونیک اسید، استیک اسید و نمکهای آنها) میزان ابقای ماده ی خشک، ماده ی آلی و انرژی را به ترتیب به میزان 4/5، 8/4 و 8/8% افزایش میدهد. شواهد نشان میدهند که اسیدهای آلی اثرات مثبتی را بر روی مورفلوژی روده القا کرده و ظرفیت جذب روده را بهبود میبخشند در پژوهشی دیگر هنگام استفاده از اسید سیتریک (5/0%) در جیره ی جوجه های گوشتی، بهبود مصرف خوراک را مشاهده کردند.
محققان دیگر نیز افزایش مصرف خوراک را در نتیجه ی استفاده از اسید سیتریک در جیره ی جوجه های گوشتی گزارش کردند. به نظر میرسد این بهبود در مصرف خوراک با افزودن سطوح پایین اسید سیتریک (5/0%) حاصل شده است. بیان شده است که افزودن سطوح بالاتر اسید سیتریک (6%) سبب ترش شدن جیره و کاهش مصرف خوراک میگردد. عملکرد بهتر طیور را میتوان به وجود اسیدهای آلی در آب و خوراک نسبت داد، که باعث افزایش ترشح آنزیمهای درون زادی دستگاه گوارش میشود که در نهایت تاثیر مثبتی بر سرعت عبور دایجستا و قابلیت هضم . مصرف مواد مغذی در جوجه های گوشتی ایجاد میکند.
در پژوهشی دیگر گزارش شده است که استفاده از اسیدهای آلی سبب بهبود افزایش وزن جوجه های گوشتی میشود. این افزایش وزن بهبود یافته احتمالا به دلیل تاثیر مفید اسیدهای آلی بر فلور روده است. اسیدهای آلی ممکن است بر یکپارچگی غشای سلولی میکروبی یا ماکرومولکول‌های سلولی تاثیر بگذارند و یا در انتقال مواد مغذی و متابولیسم انرژی دخالت کرده و اثر باکتری‌کشی از خود نشان دهند. عنوان شده است که استفاده از اسیدیفایرها در جیره ی جوجه های گوشتی، سبب افزایش ارتفاع ویلوس در دئودنوم و ژوژنوم میشود. اسیدهای آلی رشد بسیاری از باکتریهای بیماری زا و غیر بیماری زای روده و فرآیندهای عفونی را کاهش میدهند و در نهایت سبب کاهش واکنشهای التهابی در مخاط روده میشوند که این باعث افزایش ارتفاع پرز، ترشح، هضم و جذب مواد مغذی توسط مخاط میشود.
محصول اسیدیفایر پودری A-CID شرکت فرتاک
اثر پروبیوتیک ها بر مصرف خوراک پرندگان
پیش از مطالعه این بخش مطلب روبرو پیشنهاد میشود: همه چیز درباره پروبیوتیک ها
پروبیوتیکها به عنوان میکروارگانیسم‌های زنده‌ای تعریف میشوند که وقتی به مقدار کافی مصرف شوند، فواید سلامتی را برای میزبان به ارمغان می‌آورند. پروبیوتیکها باعث تقویت ایمنی، سلامت و رشد در تمام سنین و انواع طیور، بهبود تعادل باکتریها در دستگاه گوارش، ارتقای یکپارچگی و بلوغ روده، تقویت پاسخ ایمنی و جلوگیری از التهاب، بهبود مصرف خوراک و هضم غذا می شوند. آن ها با افزایش فعالیت آنزیم گوارشی و کاهش فعالیت آنزیم باکتریایی و همچنین کاهش تولید آمونیاک شده، انتروتوکسینها را خنثی کرده و عملکرد ایمنی را تحریک میکنند.
پروبیوتیک ها بر خلاف آنتی بیوتیک ها در محصولات حیوانی (گوشت، شیر و تخم مرغ) باقی نمیمانند و سلامت و عملکرد حیوان را بهبود میبخشند. پروبیوتیکها از طریق عرضه ی آنزیم های گوارشی، کاهش pH و افزایش فعالیت آنزیمها در دستگاه گوارش، اکوسیستم روده را اصلاح میکنند. دانشمندان اخیرا گزارش کردند که استفاده از پروبیوتیک در جیرهی جوجه های گوشتی سبب افزایش اشتها و در نتیجه افزایش مصرف خوراک شد. در تطابق با این گزارش تحقیقات دیگری عنوان کردند که استفاده از پروبیوتیک و پری بیوتیک در جیره، سبب بهبود مصرف خوراک در جوجه های گوشتی میشود.
پروبیوتیکها زمان تخلیه ی معده را کاهش میدهند که این امر منجر به مصرف خوراک بیشتر میشود. با استفاده از پروبیوتیک، میکروبیوتای دستگاه گوارش متعادل میشود که این امر برای رشد اولیه ی روده ضروری است و منجر به مصرف خوراک بیشتر در جوجه های گوشتی طی دوره ی آغازین میگردد پروبیوتیکها منجر به آنتاگونیسم باکتریایی، رقابت کلونیزاسیون و رقابت برای مواد مغذی میشود. این عوامل باعث کاهش ترکیبات سمی، تعدیل سیستم ایمنی و افزایش هضم و جذب مواد مغذی میشود که در نهایت منجر به بهبود مصرف خوراک و افزایش وزن میشوند.
جوجه های مصرف کننده ی پروبیوتیک بیشترین مصرف خوراک را دارند. بیان شده است که پروبیوتیکها در دورههای ابتدایی پرورش اثر چندان زیادی بر مصرف خوراک ندارند، اما با افزایش سن، ممکن است باکتریهای پروبیوتیک از طریق تاثیراتی که بر جمعیتهای میکروبی و فرآیندهای هضمی میگذارند، مصرف خوراک را افزایش دهند. استفاده از پروبیوتیکها در جیره ی طیور باعث افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل غذایی میشود، که دلیل احتمالی آن افزایش باکتریهای مطلوب در مجرای گوارش به ویژه لاکتوباسیلها میباشد که از توسعه ی باکتریهای بیماریزا مانند اشرشیاکلی از طریق تولید اسیدهای آلی و باکتریوسین جلوگیری کرده و سموم حاصله از آنها را خنثی میکند.
وجود این سموم در مجرای گوارش باعث کاهش هضم پروتئینها و شکستن آنها به ازت میشود. محققان بهبود ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی تغذیه شده با پروبیوتیک را به دلیل افزایش قابلیت هضم مواد مغذی عنوان کرد. از جمله آنزیمهای مضری که در دستگاه گوارش سبب اختلال در سلامتی پرنده میشود، میتوان به اوره آز و گلیکوزیدازهایی همچون بتا گلوکورونیداز و بتا گلوکوزیداز اشاره نمود. با اتصال لاکتوباسیلها به بافت پوششی روده، فعالیت باکتریهای تولید کنندهی اورهآز، بتا گلوکورونیداز و بتا گلوکوزیداز کاهش یافته که منجر به بهبود احتمالی ضریب تبدیل غذایی میشود.
محصول سین بیوتیک A-Pro Plus شرکت فرتاک ترکیبی از 4 سویه باکتریایی پروبیوتیک، پریبیوتیک و مواد معدنی کیلاته است که می تواند عملکرد مناسبی را برای مرغ ها رقم بزند.
شما نیز می توانید جهت اخذ مشاوره و یا هرگونه سوال با کارشناسان شرکت فرتاک از طریق راه های ارتباطی تماس حاصل نمایید.
یک پاسخ
سلام ببخشید به من سریع کمک کنید من یه ۶ تا جوجه دارم(جوجه که دارن تبدیل به مرغ میشن) ولی یکیشون پیش اینا نیس گوشه گیری میکنه اصلا باهاشون غذا نمیخوره اصلا غذا نمیخوره فقط بعضی اوقات آب میخوره اون طوری هم بی‌حال نیست ولی اصلا پیش بقیه جوجه ها نیس یا خیلی خیلی کم غذا میخوره نگرانش هستم؟؟ چیکار باید بکنم؟؟ نمیمیره؟؟