ساعت کاری

شنبه تا پنجشنبه ۰۸:۰۰ - ۱۷:۰۰

تلفن تماس

۰۵۱۳۶۵۱۹۱۰۰

نقش افزودنی ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم مرغ
نقش افزودنی ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم مرغ

نقش افزودنی ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم مرغ

در دنیای پرورش طیور، افزودنی‌های خوراک نقش حیاتی در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ ایفا می‌کنند. این ترکیبات با افزایش بهره‌وری و کارایی تغذیه، سلامت عمومی حیوانات را ارتقا داده و در نهایت محصولات با کیفیت‌تری را به مصرف‌کنندگان ارائه می‌دهند. استفاده هوشمندانه از این افزودنی‌ها می‌تواند تفاوت چشمگیری در نتایج نهایی ایجاد کند.

اهمیت گوشت و تخم‌مرغ در تغذیه انسان

گوشت و تخم‌مرغ دو منبع اصلی پروتئین و مواد مغذی حیاتی در سبد غذایی انسان هستند. گوشت منبع غنی از تمامی اسیدهای آمینه ضروری است و برای ساخت و ترمیم بافت‌ها، تولید آنزیم‌ها و هورمون‌ها و سایر عملکردهای حیاتی بدن ضروری می باشد همچنین، گوشت غنی از ویتامین‌های گروه B (مانند B12)، آهن، زینک و سلنیوم است که در سلامت سیستم ایمنی، تولید انرژی و عملکرد عصبی نقش دارند.

تخم‌مرغ یکی از کامل‌ترین منابع پروتئین است که علاوه بر تمامی اسیدهای آمینه ضروری، حاوی ویتامین‌های A، D، E، B12، ریبوفلاوین و مواد معدنی مانند آهن، فسفر و سلنیوم می باشد. مصرف متعادل تخم‌مرغ می‌تواند به افزایش کلسترول خوب (HDL) کمک کند و به بهبود عملکرد مغز، سلامت چشم‌ها و تقویت سیستم ایمنی منجر شود. این دو ماده غذایی با ارائه طیف وسیعی از مواد مغذی ضروری، نقش مهمی در حفظ سلامت و بهبود کیفیت زندگی انسان‌ها دارند.

 

اهمیت استفاده از افزودنی های خوراک در صنعت پرورش طیور

به منظور تأمین مواد خوراکی مورد نیاز جمعیت رو به رشد جهان، به نظر نمی‌رسد که افزایش سطح زیرکشت اقلام خوراک دام و طیور و افزایش تعداد واحدهای دامداری و مرغداری به علت محدودیت‌های موجود راه‌حل مناسبی باشد، بنابراین استفاده بهینه از منابع خوراکی موجود راه‌حل مناسب‌تری به نظر می‌رسد.

سوددهی واحدهای پرورشی همواره یکی از دغدغه‌های اصلی پرورش‌دهندگان این صنعت است و افزودنی‌های خوراک عملکرد و بازدهی حیوانات را با افزایش هضم و جذب مواد مغذی افزایش می‌دهند. در گذشته، افزودنی‌های خوراک ضروری به نظر نمی‌رسیدند و فقدان آن‌ها باعث اختلال قابل‌توجهی در فعالیت پرندگان نمی‌شد. اما با پیشرفت‌های اصلاح نژادی، افزایش قیمت نهاده‌ها، رقابت اقتصادی، و نگرانی‌های زیست‌محیطی و بهداشتی، استفاده از افزودنی‌های خوراک برای عملکرد بهینه و تأمین مواد مغذی ضروری است و برای بهبود کیفیت، قابلیت هضم خوراک، بهبود شکل فیزیکی خوراک، یا بهبود عملکرد و سلامت حیوانات استفاده می‌شوند.

امروزه صنعت خوراک از تعداد قابل‌توجهی ازافزودنی ها با منشأهای مختلف برای برآوردن تمامی نیازها استفاده می‌کند. افزودنی‌های خوراک، موادی هستند که در تغذیه حیوانات برای بهبود کیفیت خوراک و مواد غذایی استفاده می‌شوند. برای تولید خوراک باکیفیت و ایمن، باید ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی مواد و افزودنی‌ها را در نظر گرفت. نحوه عمل و اثر، معیار اصلی برای انتخاب افزودنی است و به عنوان پایه‌ای برای فرمولاسیون خوراک و دستیابی به ارزش غذایی عمل می‌کند. انتخاب مواد افزودنی در رابطه با قیمت بازار آن‌ها برای درک شباهت‌ها، تفاوت‌ها و محدودیت‌ها و همچنین ویژگی‌های آن رویه حیاتی است. افزودنی‌های خوراکی قابل قبول از نظر زیست‌محیطی که می‌توانند جایگزین داروهای شیمی‌درمانی فعلی یا آنتی‌بیوتیک‌های قبلی اضافه‌شده به خوراک شوند که مصرف آن‌ها متوقف شده باشد، نقش مهمی دارند.

تاثیر افزودنی های خوراک بر سوددهی مرغداری

انواع افزودنی‌های خوراک دام، طیور و آبزیان

افزودنی‌های خوراک دام، طیور و آبزیان  با توجه به عملکرد به گروه های مختلفی تقسیم می شوند برخی از این گروه ها عبارتند از:

  • افزودنی‌های بهبوددهنده سلامت عمومی و دستگاه گوارش: شامل پروبیوتیک، پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک، باکتریوفاژها، اسیدهای آلی، فایتوژنیک‌ها و…
  • افزودنی‌های تکنولوژیک: شامل نگهدارنده‌های خوراک، آنتی‌اکسیدان‌ها، امولسیفایرها، بایندرها و توکسین بایندرها
  • افزودنی‌های حسی: مانند رنگدانه‌ها و طعم‌دهنده‌ها.
  • افزودنی های تغذیه ای: مواد معدنی، ویتامین ها، اسید های آمینه

این ترکیبات به تقویت سیستم ایمنی، کاهش استرس، بهبود کیفیت تغذیه‌ای و سلامت دام و طیور کمک می‌کنند. به طور کلی، هر یک از اجزاء این افزودنی‌ها با هدف افزایش قابلیت هضم، بهبود سلامت روده حیوانات، کیفیت محصولات غذایی، کاهش از دست دادن مواد مغذی و ترویج حفاظت از محیط زیست استفاده می‌شوند.

 

بهبوددهنده‌های عملکرد دستگاه گوارش

افزودنی‌های بهبوددهنده دستگاه گوارش شامل پروبیوتیک‌ها، پری‌بیوتیک‌ها، اسیدهای آلی و… هستند که تأثیرات مثبتی بر بهبود عملکرد و کیفیت گوشت و تخم‌مرغ در طیور دارند. این افزودنی‌ها با بهبود سلامت روده و افزایش جذب مواد مغذی، به رشد بهتر و کارایی بیشتر پرندگان کمک می‌کنند و به عنوان جایگزین آنتی‌بیوتیک‌ها برای مدیریت و کاهش بار پاتوژن‌ها استفاده می‌شوند. این ترکیبات بدون داشتن عوارض جانبی منفی، می‌توانند به بهبود سلامت و کارایی پرندگان کمک کنند.

فیلم وبینار سلامت دستگاه گوارش از دیدگاه تغذیه، دکتر مجید علیایی

 

نقش پرو بیوتیک ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

میکروارگانیسم‌های زنده هستند که منشأ باکتریایی و غیر باکتریایی دارند. این میکروارگانیسم‌ها با تقویت فلور میکروبی مفید در روده، تعادل میکروبی سالم را حفظ کرده و از رشد میکروارگانیسم‌های مضر جلوگیری می‌کنند. این ترکیبات در کاهش جمعیت پاتوژن ها استفاده می شوند.

پروبیوتیک‌ها، با تقویت فلور میکروبی مفید در روده باعث بهبود هضم و جذب مواد مغذی می‌شوند. این موضوع منجر به افزایش وزن لاشه، بهبود بافت عضلانی، بهبود ساختار فیبرهای عضلانی،کیفیت گوشت می‌شود. پروبیوتیک‌ها همچنین می‌توانند به بهبود کیفیت تخم‌مرغ کمک کنند، از جمله افزایش ضخامت پوسته و بهبود رنگ زرده.

پروبیوتیک چیست؟ نقش پروبیوتیک در تغذیه طیور

 

نقش پری بیوتیک ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

پری بیوتیک ها مواد غیر قابل هضم هستند که به عنوان “غذای میکروب‌های خوب” عمل می‌کنند و با تحریک رشد باکتری‌های مفید، سلامت روده و عملکرد حیوانات را بهبود می‌بخشند. این مواد با تقویت سیستم ایمنی و افزایش جذب مواد مغذی، به افزایش عملکرد تولیدی و بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ منجر می‌شوند.

پری بیوتیک، پروبیوتیک، سین بیوتیک، پارابیوتیک و پست بیوتیک در طیور و عملکردهای آن ها

 

نقش سین بیوتیک ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

یک سین‌بیوتیک، ترکیبی از پروبیوتیک و پری‌بیوتیک است که می‌تواند بقای ارگانیسم پروبیوتیک را بهبود بخشد. استفاده همزمان از ترکیبات پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها در تغذیه حیوانات استراتژی امیدوارکننده‌ای برای بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ است و اطمینان از ارزش غذایی بهتر و ایمنی برای مصرف‌کنندگان را فراهم می‌کند.

سین بیوتیک چیست؟ بررسی نقش سین بیوتیک در جیره طیور

 

نقش  اسیدیفایر ها ( اسیدهای آلی)  در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

فلور میکروبی دستگاه گوارش تحت تأثیر اسیدهای آلی تغییر می‌کند. این گروه از ترکیبات شامل گروه کربوکسیل (–COOH) بوده و به سه گروه با زنجیرهای کربنی کوتاه زنجیره، متوسط زنجیره و بلند زنجیره تقسیم می‌شوند. عمده اثرگذاری آن‌ها کاهش pH  روده و کنترل جمعیت میکروب‌های مضر است که به بهبود سلامت گوارشی و افزایش جذب مواد مغذی کمک می‌کند. این موضوع باعث افزایش وزن لاشه، بهبود کیفیت گوشت و افزایش ضخامت پوسته تخم‌مرغ می‌شود.

افزایش اسیدیته محیط دستگاه گوارش منجربه فعالیت بیشتر آنزیم های گوارشی، کندی سرعت دفع مواد مغذی، افزایش مدت زمان ماندگاری خوراک و کاهش دفع مواد مغذی نیتروژن‌دار از طریق آمونیاک می‌شود. استفاده از اسیدهای آلی در جیره غذایی منجر به افزایش هضم، بهبود ضریب تبدیل غذایی، میزان تولید تخم‌مرغ روزانه، بهبود توده تخم‌مرغ تولیدی و افزایش جذب نیتروژن و کلسیم می‌شود. همچنین، اسیدهای آلی می‌توانند به کنترل جمعیت میکروبی روده کمک کرده و مانع از رشد میکروب‌های مضر مانند سالمونلا و اشرشیا کلی شوند. این امر در کاهش بیماری‌ها و بهبود سلامت کلی پرندگان کمک می‌کند.

نقش اسیدی فایر در سلامت دستگاه گوارش و عملکرد طیور+ فیلم سخنرانی

افزودنی‌های تکنولوژیک

افزودنی‌های تکنولوژیک ( فن‌آوری) مانند نگهدارنده‌های خوراک، پلت بایندرها و توکسین بایندرها نقش اساسی در بهبود کیفیت خوراک، قابلیت هضم، کاهش بار میکروبی خوراک و کاهش هدررفت خوراک دارند. این عوامل منجر به نرخ رشد بهتر، راندمان بالاتر تبدیل خوراک و افزایش تولید گوشت و تخم‌مرغ با کیفیت بالا می‌شوند. این افزودنی‌های تکنولوژیکی نه تنها کارایی و ایمنی تولید دام را بهبود می‌بخشند، بلکه کیفیت محصولات نهایی را نیز افزایش داده و زنجیره تأمین مواد غذایی پایدار و قابل اعتماد را تضمین می‌کنند.

نقش نگهدارنده های خوراک در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

 این گروه از ترکیبات برای جلوگیری از فساد ناشی از رشد میکروبی (مانند کپک‌ها و باکتری‌ها) به خوراک اضافه می‌شوند. نگهدارنده‌های رایج خوراک شامل اسیدهای آلی (مانند اسید پروپیونیک)،  ضد عفونی کننده های خوراک، آنتی‌اکسیدان‌ها  هستند و از تخریب خوراک جلوگیری نموده و تضمین می کند که حیوانات مواد مغذی با کیفیت بالا را دریافت کنند. خطر آلودگی مایکوتوکسین را کاهش می‌دهند که این سموم می‌تواند بر رشد، تولید مثل و عملکرد سیستم ایمنی تأثیر منفی بگذارد. عمر مفید خوراک را بهبود می‌بخشند و از در دسترس بودن خوراک ثابت اطمینان می‌دهند. سلامت و بهره‌وری کلی را افزایش داده و منجر به کیفیت بهتر گوشت و تخم‌مرغ می‌شوند.

نقش ضدعفونی‌کننده‌های خوراک در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

خوراک می‌تواند به عنوان ناقل پاتوژن‌ها در سیستم‌های پرورش طیور عمل کند و باعث انتشار آلودگی در کل گله شود. ضدعفونی کردن خوراک برای پیشگیری و کنترل بیماری‌ها ضروری است. واحدهای پرورشی با چالش‌های متفاوتی مواجه هستند، اما خوراک آلوده می‌تواند تمام مزرعه را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، اگر آلودگی به‌صورت گسترده در سیستم مشاهده شود، خوراک می‌تواند عامل آن باشد.

ضدعفونی کننده خوراک (ای-کلین) فرتاک

ترکیبات ضدعفونی‌کننده برای مهار پاتوژن‌ها و محافظت طولانی‌مدتی در برابر آلودگی مجدد در خوراک استفاده می‌شوند. مطالعه‌ای در سال 2013 نشان داد که ضدعفونی‌کننده مبتنی بر فرمالدئید در کاهش آلودگی سالمونلا و ویروس آنفولانزا مؤثر است. این ترکیبات تضمین می‌کنند که خوراک تمیز تا زمان مصرف باقی بماند، امنیت زیستی را تقویت کرده و عملکرد حیوانات را بهبود بخشند.

فرمالدئید، کوچکترین عضو خانواده آلدئیدها، به عنوان یک ضدعفونی‌کننده مؤثر مورد استفاده قرار می‌گیرد و توانایی بر هم زدن ساختار پروتئین‌ها و دیواره سلولی میکروارگانیسم‌ها را دارد. ترکیبات ضدعفونی‌کننده‌های خوراک باید مقرون به صرفه، اقتصادی، قابل دسترس و اثرگذار باشند و ترکیبی از چند ضدعفونی‌کننده با مکانیسم‌های عمل مختلف باشند.

فرمالدهید، ضد عفونی کننده ی خوراک دام و طیور

 

نقش آنتی اکسیدان ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

آنتی اکسیدان‌ها ترکیباتی هستند که با مهار اکسیداسیون، از تخریب سلولی و آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌کنند. با ظهور جیره‌های حاوی مقادیر بالای چربی‌های حیوانی و گیاهی، نیاز به حفاظت آنتی اکسیدانی بسیار آشکار شده است. اکسیداسیون در خوراک‌ها منجر به ترشیده شدن چربی‌ها و از بین رفتن ویتامین‌های A، D و E و اسیدهای آمینه می‌شود و در نتیجه ارزش انرژی جیره کاهش می‌یابد.

این افزودنی‌ها با جلوگیری از اکسیداسیون چربی‌ها و سایر ترکیبات حساس به اکسیداسیون، از تخریب مواد مغذی در خوراک جلوگیری می‌کنند. این امر باعث افزایش عمر مفید خوراک و حفظ کیفیت آن می‌شود. برخی آنتی‌اکسیدان‌ها دارای خواص ضد میکروبی هستند که می‌توانند به کاهش بار میکروبی خوراک کمک کنند و از رشد باکتری‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های مضر جلوگیری کنند.

استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها در جیره غذایی حیوانات به بهبود کیفیت خوراک و افزایش ماندگاری آن کمک می‌کند. این ترکیبات توانایی جلوگیری یا پایان دادن به تولید رادیکال‌های آزاد را دارند و در نتیجه محافظت در برابر گونه‌های فعال اکسیژن را فراهم می‌کنند. از طریق این فرآیندها، آنتی اکسیدان‌ها، ترشی روغن‌ها را به حداقل می‌رسانند، تازگی و ماندگاری خوراک را افزایش می‌دهند.

این امر به بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ منجر می‌شود. گوشت طیور تغذیه‌شده با خوراک حاوی آنتی اکسیدان‌ها دارای بافت بهتر، طعم مطلوب‌تر و ماندگاری بیشتر است. تخم‌مرغ‌های تولید شده توسط مرغ‌های تغذیه‌شده با خوراک حاوی آنتی اکسیدان‌ها دارای پوسته ضخیم‌تر، رنگ زرده بهتر و محتوای مغذی بالاتری هستند. همچنین، آنتی اکسیدان‌ها به تقویت سیستم ایمنی طیور کمک کرده و به افزایش رشد و بهره‌وری پرندگان منجر می‌شوند.

 

نقش بایندرهای پلت در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

بایندرها کیفیت فیزیکی خوراک پلت‌شده را بهبود می‌بخشند و اطمینان حاصل می‌کنند که شکل خود را حفظ کرده و در طول حمل‌ونقل یا ذخیره‌سازی خرد نمی‌شود. این مواد همچنین گرد و غبار خوراک را کاهش می‌دهند. بایندرهای رسی و غیررسی از جمله این ترکیبات هستند. با کاهش هدررفت خوراک، افزایش دسترسی یکنواخت و مؤثر به مواد مغذی و کاهش انرژی مصرفی هنگام مصرف خوراک، بایندرها مصرف و هضم خوراک را بهبود می‌بخشند. این عوامل منجر به بهبود یکنواختی خوراک، افزایش دسترسی و جذب مواد مغذی، رشد بهتر و یکنواخت حیوانات و در نهایت بهبود کیفیت و قوام گوشت و تخم‌مرغ تولیدی می‌شوند.

پلت بایندر خود را تغییر دهید + فیلم آموزشی

 

نقش توکسین بایندر ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

توکسین بایندرها از جمله افزودنی‌های خوراکی هستند که برای خنثی‌سازی یا جذب مواد مضر، به‌ویژه مایکوتوکسین‌ها، در جیره غذایی حیوانات استفاده می‌شوند. این ترکیبات با اتصال به سموم و جلوگیری از ورود سموم به سیستم گوارشی حیوان، نقش مهمی در کاهش اثرات منفی این مواد بر سلامت و عملکرد تولیدی ایفا می‌کنند. از جمله رایج‌ترین انواع توکسین بایندرها می‌توان به زغال چوب فعال، آلومینوسیلیکات‌ها و محصولات مبتنی بر مخمر اشاره کرد.

مایکوتوکسین‌ها، از جمله آفلاتوکسین‌ها و اوکراتوکسین‌ها، می‌توانند تأثیرات منفی جدی بر رشد، تولیدمثل و سیستم ایمنی حیوانات داشته باشند. توکسین بایندرها با باند شدن به این سموم، آن‌ها را بی‌اثر کرده و مانع از جذبشان در دستگاه گوارش می‌شوند. این عملکرد با کاهش استرس ناشی از سموم، موجب بهبود سلامت عمومی حیوانات، کاهش بیماری‌ها و تقویت سیستم ایمنی می‌شود که نتیجه آن افزایش وزن لاشه، بهبود کیفیت گوشت و تولید تخم‌مرغ باکیفیت‌تر است. در نهایت، استفاده از توکسین بایندرها نه تنها سلامت حیوانات و بهره‌وری تولید را افزایش می‌دهد، بلکه کیفیت نهایی محصولات دامی مانند گوشت و تخم‌مرغ را نیز بهبود می‌بخشد.

توکسین بایندر چیست؟ چگونه عمل می کند؟

 

افزودنی های حسی

افزودنی‌های حسی مانند رنگدانه‌ها و طعم‌دهنده‌ها نقش کلیدی در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ دارند. این افزودنی‌ها با بهبود ظاهر، طعم و عطر محصولات، جذابیت خوراک را برای حیوانات افزایش می‌دهند و منجر به پذیرش و رضایت بیشتر می‌شوند. رنگدانه‌های طبیعی می‌توانند رنگ زرده تخم‌مرغ و گوشت را بهبود بخشند، در حالی که طعم‌دهنده‌ها طعم و بوی خوشایندتری به محصولات می‌دهند. این بهبودها نه تنها منجر به افزایش فروش و تقاضا می‌شود، بلکه به حفظ کیفیت ثابت محصولات و تضمین رعایت استانداردهای مورد انتظار نیز کمک می‌کند. در مجموع، افزودنی‌های حسی به بهبود تجربه مصرف و موفقیت بازار کمک می‌کنند.

 

افزودنی های تغذیه ای

افزودنی‌های تغذیه‌ای با تأمین نیازهای خاص غذایی دام و طیور، نقش مهمی در بهبود سلامت، افزایش بهره‌وری و ارتقای کیفیت گوشت و تخم‌مرغ ایفا می‌کنند. این ترکیبات شامل ویتامین‌ها، مواد معدنی، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها و… هستند که هرکدام به جنبه‌های مختلف رشد و تولید کمک می‌کنند. برای مثال، ویتامین‌ها و اسیدهای آمینه ضروری، رشد و توسعه بهینه حیوانات را تضمین مکرده، در حالی که آنزیم‌هایی مانند فیتاز و پروتئاز، قابلیت هضم خوراک را بهبود می بخشند و راندمان تبدیل خوراک به انرژی را افزایش می‌دهند. برخی این ترکیبات به طور مستقیم بر کیفیت محصولات طیور تأثیر می‌گذارند.  مانند افزودنی‌های غنی از کلسیم و ویتامین D که استحکام پوسته تخم‌مرغ را افزایش می‌دهند. این ترکیبات با تأمین سلامت پایدار دام و کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی، راهکاری مؤثر برای تولید پایدار و مطمئن مواد غذایی ارائه می‌دهند.

 

نقش مواد معدنی در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ طیور

مواد معدنی از اجزای اساسی جیره غذایی طیور هستند که تأثیر قابل توجهی بر سلامت، عملکرد تولیدی، کیفیت گوشت و تخم‌مرغ دارند. عناصر کلیدی مانند آهن، کلسیم، فسفر، زینک و سلنیوم از مهم‌ترین افزودنی‌های معدنی هستند که هرکدام نقش حیاتی در بهبود وضعیت تغذیه‌ای و عملکرد حیوان ایفا می‌کنند. این مواد معدنی با تأثیر بر فرآیندهای متابولیکی، تقویت ساختار استخوان‌ها و بهبود سیستم ایمنی، تأثیر بسزایی بر تولید محصولات باکیفیت دارند.

آهن و کلسیم دو ماده معدنی ضروری برای رشد و تولید در طیور هستند. آهن با افزایش تولید هموگلوبین و میوگلوبین، انتقال اکسیژن به بافت‌ها را بهبود می‌بخشد و در نتیجه باعث رشد بهتر عضلات و ارتقای کیفیت گوشت می‌شود. کلسیم نیز نقش کلیدی در تشکیل و استحکام استخوان‌ها و پوسته تخم‌مرغ دارد. وجود کلسیم کافی در خوراک، از ترک‌خوردگی تخم‌مرغ‌ها جلوگیری کرده و کیفیت آن‌ها را افزایش می‌دهد. همچنین کلسیم با بهبود عملکرد عضلات و سیستم عصبی به سلامت کلی حیوان کمک می‌کند.

فسفر و زینک نیز در فرآیندهای زیستی حیاتی هستند. زینک با تأثیر بر سنتز پروتئین، رشد عضلات و تقویت سیستم ایمنی، به بهبود کیفیت گوشت و کاهش بیماری‌ها کمک می‌کند. علاوه بر این، سلنیوم به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی از سلول‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می‌کند و با کاهش استرس اکسیداتیو، کیفیت گوشت و تخم‌مرغ را ارتقا می‌دهد. به طور کلی، افزودنی‌های معدنی با تقویت سلامت و عملکرد طیور، نقش مهمی در تولید محصولات باکیفیت ایفا می‌کنند و به عنوان بخش ضروری جیره غذایی در صنعت طیور مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مواد معدنی کیلاته و نقش آن در مرغ های تخمگذار + فیلم آموزشی

 

نقش آنزیم‌ها در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ

آنزیم‌ها نقش مهمی در تغذیه حیوانات دارند و با بهبود قابلیت هضم خوراک و جذب مواد مغذی، کیفیت گوشت و تخم‌مرغ را افزایش می‌دهند. این کاتالیزورهای زیستی، مولکول‌های پیچیده موجود در خوراک را به ترکیبات ساده‌تر و قابل جذب تبدیل می‌کنند و به این ترتیب، استفاده مؤثرتر حیوانات از جیره غذایی را ممکن می‌سازند. از جمله آنزیم‌های کلیدی مورد استفاده در خوراک حیوانات می‌توان به فیتاز، پروتئاز، سلولاز و آمیلاز اشاره کرد.

فیتاز با تجزیه فیتات، که شکل اصلی ذخیره فسفر در خوراک‌های گیاهی است، قابلیت دسترسی به فسفر را افزایش می‌دهد. این امر نه تنها به توسعه بهتر استخوان‌ها کمک می‌کند، بلکه باعث تشکیل پوسته‌های تخم‌مرغ قوی‌تر و باکیفیت‌تر می‌شود. پروتئاز با شکستن پروتئین‌ها به اسیدهای آمینه، که برای رشد و توسعه عضلات ضروری هستند، کیفیت گوشت را بهبود می‌بخشد. همچنین، آنزیم‌هایی مانند سلولاز و آمیلاز قابلیت هضم فیبرها و نشاسته را افزایش داده و انرژی بیشتری برای رشد و تولید فراهم می‌کنند.

با بهبود استفاده از مواد مغذی، آنزیم‌ها هدررفت خوراک را کاهش داده، هزینه‌های تولید را پایین آورده و تأثیرات زیست‌محیطی را کم می‌کنند. علاوه بر این، حیوانات سالم‌تر با تغذیه بهینه، گوشت با کیفیت‌تر و تخم‌مرغ‌هایی با پوسته‌های قوی‌تر و پروفایل تغذیه‌ای بهتر تولید می‌کنند. بنابراین، آنزیم‌ها جزء حیاتی سیستم‌های تولیدی پایدار و کارآمد در صنعت دام و طیور هستند.

 

نقش  اسید آمینه در بهبود کیفیت گوشت و تخم‌مرغ

این ترکیبات نقش مهمی در تامین نیازهای تغذیه‌ای خاص طیور و دام دارند. اسیدهای آمینه، واحدهای سازنده پروتئین هستند که برای رشد عضلات، توسعه و تولید تخم‌مرغ ضروری‌اند. اسیدهای آمینه مهمی مانند لیزین، متیونین، ترئونین و تریپتوفان به طور معمول به خوراک طیور اضافه می‌شوند تا تغذیه بهینه و عملکرد بالای تولید تضمین شود.

لیزین برای سنتز پروتئین عضلانی حیاتی است و به افزایش بازده گوشت، بهبود بافت و لطافت آن کمک می‌کند. متیونین نقش مهمی در رشد پرها، تقویت سیستم ایمنی و افزایش تولید تخم‌مرغ دارد، از جمله بهبود کیفیت زرده. ترئونین با حفظ سلامت روده و بهبود کارایی خوراک، به طور غیرمستقیم بر کیفیت گوشت و تخم‌مرغ تأثیر می‌گذارد. تریپتوفان، به عنوان یک اسید آمینه ضروری، به کاهش استرس و ارتقای سلامت کلی حیوان کمک می‌کند که منجر به تولید محصولات با کیفیت بالاتر می‌شود.

با افزودن مکمل‌های اسید آمینه به خوراک، تولیدکنندگان می‌توانند تغذیه متعادل، کاهش هزینه‌های خوراک و افزایش کارایی تبدیل خوراک را تضمین کنند. این امر نه تنها رشد و سلامت حیوانات را بهبود می‌بخشد، بلکه گوشت با طعم و بافت بهتر و تخم‌مرغ‌هایی با ارزش تغذیه‌ای بالاتر، رنگ زرده مطلوب‌تر و پوسته‌های قوی‌تر تولید می‌کند.

9 نکته برای بهبود کیفیت ظاهری تخم مرغ

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *